Geen Fries houtsnijwerk deze keer, maar splijt- en schaafwerk. De kroon op vele dagen werk in het bos bij Midgaard: een stoel van taxus hout. Ik had al 3 eerdere stoelen gemaakt van gewilligere houtsoorten, en eentje van een recalcitrant stuk beuk. Deze keer heb ik met bloed, zweet, maar zonder tranen een stoel gemaakt van een verse, noestige taxus stam. Veel dank aan Sjors van Vershout en Daniel van Feinhout voor de hulp!

De eerste stap was om de stam te splijten. Meestal lukt dat met een splijtijzer en een wigje of twee, maar voor deze stam was het volledige assortiment nodig, met een ijzer aan beide kopse kanten, wiggen langs beide randen, en splijtbijlen in de noesten. Het geheel had wat weg van een stekelvarken, maar spleet uiteindelijk behoorlijk recht door midden!

Daarna de halve stam nog weer in de lengte doormidden. Deze twee stukken zijn nog net dik genoeg om poten uit te halen. Daarvoor moest ik wel strategisch om de “oksels” heen plannen, die bij taxus hout onder elke zijtak zitten en soms helemaal tot in de kern doorlopen.

Met een haalmes heb ik op de schaafbok het gespleten hout tot poot gemaakt. De poten moesten daarna gebogen worden. Op de foto zijn ze net gestoomd en in de mal geklemd. De gebogen delen onderaan in de mal worden later de rugleuning, zodat je lekker in de stoel kan zitten.

Dat werken met het haalmes was uitdagend omdat de vezelrichting telkens wisselt in zulk warrig hout, en als je de verkeerde kant op snijdt krijg je rafels of zelfs splinters. Maar ik kreeg er ook wat voor terug, want met elke haal van het mes kwam er weer een nieuwe prachtige tekening uit het hout tevoorschijn.

Uiteindelijk waren alle onderdelen af: twee poten voor, twee achter, en twaalf spijlen, waarvan 4 platte om later een zitting omheen te weven. In de achterpoot rechts op de foto kan je goed zien hoe de oksels onderin de poot het hout in lopen. Dat is ook hoe de gaten in het plankje er rechts naast zijn ontstaan. Nou is taxus wel heel buigzaam, dus ik waagde de gok dat ik dit plankje met gaten en al zou kunnen buigen, zonder dat het zou breken…

Nadat de spijlen gedroogd waren kon ik gaten in de poten boren en de spijlen er in hameren. Ik had het zo proberen uit te kienen dat er geen spijlen precies in een noest uit zouden komen.

Dat boren is nogal tenenkrommend werk, aangezien een foutje snel gemaakt is en er inmiddels al vele uren werk in die poten zit. Van de stoelen die ik hiervoor had gemaakt, waren er meer met dan zonder fouten geboord…

Maar inmiddels heb de meeste boorfouten kennelijk al een keer gemaakt en weet ik waar ik op moet letten, want deze stoel ging goed! Het was een enorme overwinning, maar ik durfde dat nog niet te vieren tot de plankjes er ook in zaten.

Maar ook dat lukte! Oké, het plankje met de gaten was toch gespleten op het smalste punt, en er zaten wat barsten in de poot, maar dat was allemaal met een druppeltje lijm op te lossen. Daarna een beetje bijsnijden, en je kan het niet meer zien.

Een van de moeilijkste onderdelen was daarna wachten tot de stoel droog was voordat ik ‘m kon oliën en de kleuren echt goed uit zouden komen. De stoel heeft dus eerst een maand in de woonkamer staan pronken zonder zitting. Na de olie kon ik dan eindelijk de zitting weven, en voor het eerst echt op de stoel gaan zitten. Heerlijk!

En hier is ‘ie met z’n broertjes en zusjes: taxus, essen, robinia, en Amerikaanse eik. Nog twee stoelen te gaan! Als iemand een mooie stam beuk of inlandse eik heeft hou ik me aanbevolen…